2 urodziny bloga – skąd się wzięła nazwa i po co to wszystko?

Super motywacja do blogowania

Pamiętam, jak przez dobrych kilka tygodni gadałam o tym z Klaudią z sisandkids.pl, która wówczas mieszkała we Wrocławiu i spotykałyśmy się tak często jak tylko mogłyśmy. I pewnego dnia wymyśliłam! Niewiele się zastanawiając, kupiłam domenę EloPomelo.pl, która miała łączyć w sobie coś swojskiego, znanego, z czym czujemy się dobrze i znajomo (powitanie “elo”, które mi kojarzy się z podwórkiem, ludźmi, z którymi dobrze się znamy i świetnie czujemy) z elementem egzotycznym (a tym dla mnie jest owoc pomelo, i w dodatku się rymuje!).

Samo wymyślenie nazwy bloga dało mi takiego powera, że stałam się super płodną autorką tekstów o dwujęzycznym wychowaniu, wartościowej muzyce dla dzieci, która wspiera przyswajanie języków, a także w ogóle o komunikacji z dziećmi (sztuka, w której wciąż mam jeszcze komunikacyjny odpowiednik białego pasa w karate, czyli wiele przede mną). To było tylko, a jednocześnie aż 2 lata temu.

Niespodzianka dla tych, którzy tęsknią za starymi tekstami

Aktualnie na blogu dostępne są tylko teksty z tego roku (tutaj znajdziesz WSZYSTKIE TEKSTY W KOLEJNOŚCI ALFABETYCZNEJ), ale ponieważ wzięło mnie na wspominki, to wybrałam kilka starszych postów, które były opublikowane przed przebudową bloga, i przygotowuję ich remake. W lepszej, bardziej dopracowanej wersji. Po liftingu. Wiem, że to były jedne z popularniejszych tekstów, które napisałam i niektórzy dopominali się o ich powrót. Także wrócą.

I co dalej?

Aktualnie na blogu dostępne są tylko teksty z tego roku (tutaj znajdziesz WSZYSTKIE TEKSTY W KOLEJNOŚCI ALFABETYCZNEJ), ale ponieważ wzięło mnie na wspominki, to wybrałam kilka starszych postów, które były opublikowane przed przebudową bloga, i przygotowuję ich remake. W lepszej, bardziej dopracowanej wersji. Po liftingu. Wiem, że to były jedne z popularniejszych tekstów, które napisałam i niektórzy dopominali się o ich powrót. Także wrócą.

Pamiętam, że na moje urodziny (te osobiste, nie tam żadne blogowe) ktoś życzył mi, żeby mój blog „się rozkręcił” i żebym na nim zarabiała gruby hajs. A ja wcale nie chcę! Wiem, że kołcze od blogowania i biznesu online wmawiają światu, żeby zacząć pisać blog, bo potem można rzucić etat i sprzedawać produkty wirtualne z Malediwów. Tylko że ja mam pracę, którą uwielbiam, jestem w niej dobra, czuję się doceniana i nie śnię nawet by ją rzucić. Fakt, szykuję się do sprzedaży kursu online, ale powoli, w swoim tempie i w momencie, w którym rzeczywiście będę miała czas i zasoby mentalne, by tę całą sprzedaż i przebieg kursu obsługiwać (wszak lubię pomagać osobiście, być dla ludzi, gdy mnie potrzebują, wyjaśniać niejasności na bieżąco). Napisałam też książkę dla dzieci, ale okazało się, że gdy wreszcie się do tego zebrałam, moja „upatrzona” i „wstępnie zagajona” ilustratorka jest totalnie zabookowana na najbliższy czas.

No i trudno, bez ciśnienia. Dla mnie ten blog to dobra zabawa, sposób na podzielenie tym, czego mi brakowało, gdy zaczynałam przygodę z wprowadzaniem języków w moim domu. I przede wszystkim cudowna, zaangażowana społeczność, z którą mam cały czas kontakt, z której większość osób znam lub kojarzę po imieniu, wiem jak mają na imię ich dzieci, jakie ich rodziny mają trudności z językami i wspieraniem dzieci we wszechstronnym rozwoju, jakie odnoszą sukcesy. Taki krąg kobiet, które chcą dać dzieciom super fundamenty na dalsze życie.

A wiesz co jest najlepsze? Że ja nie jestem tutaj jakąś guru, kołczem, przewodnikiem. Owszem, zabieram Cię czasem w podróż, ale idziemy ramię w ramię, bo ten blog to też moja droga do tego, by wychować fajne, pewne siebie dzieci, małych obywateli wielkiego świata, którym nieobce będą różnice językowe i kulturowe.

Dziękuję wszystkim osobom, które dołączyły do mnie w ciągu ostatnich 2 lat - czy to na samym początku, czy niedawno. Fajnie się dla Was pisze, fajnie się z Wami rozmawia.

Mam nadzieję, że na trzecie urodziny bloga spotkamy się na żywo na koktajl z pomelo i powiemy sobie “elo” twarzą w twarz. Gdzieś w górach. Z dużą ilością książek po angielsku na wymianę. I winem ;)

Elo!